10 april 2006

Boris - Sunn O))) (AB - 09.04.2006)

BORIS

Zowel de groepsnaam als de sound van dit japanse trio zijn geïnspireerd door The Melvins. Geen slechte referentie natuurlijk, maar toch kon Boris de verwachtingen niet inlossen. Het leek wel alsof er twee verschillende groepen op het podium stonden : enkele nummers bestonden uit zware, gortdroge sludge. Deze nummers waren absoluut te pruimen. Maar tijdens de meer gewone, up-tempo rocknummers zagen we een compleet andere - en veel slechtere - rockgroep aan het werk. De zanger (die op zijn double-neck gitaar en basgitaar combineerde) maakte weinig indruk en de kreetjes van de drummer (net zoals de gitariste nog magerder dan een rijstkorrel) werkten danig op de zenuwen. Zelden een concert gezien waarbij steengoed en ondermaats elkaar zo frappant afwisselden.


SUNN O)))

Speciaal voor de gelegenheid hadden spilfiguren Stephen O'Malley en Greg Anderson een moog-set in elkaar geknutseld. Niet de gebruikelijke ultra-diepe dronesound met gitaar en bas dus, maar wel electronische waves. Bovendien werd de band tot een vijftal uitgebreid, uiteraard naar goede gewoonte uitgedost in monnikenpijen. Staande voor een batterij versterkers deden O'Malley, Anderson en een derde verwaaide figuur hun ding op de drie moogs. Naar ik vermoed één van de leden van Boris (moeilijk herkenbaar in zijn pij), ging loos op een grote gong. En de vijfde (gemaskerde) man debiteerde tijdens de eerste helft van het concert vanop zijn laptop allerlei onheilspellende en onverstaanbare teksten. Voor het overige is het enorm moeilijk om dit concert (of was het performance art ?) te omschrijven. Gedurende pakweg 80 minuten werd er een zeer trage, harde, monotone zoem de zaal in gestuurd die tergend traag door de drie moogs werd gemanipuleerd. Soundscapes met peilloos diepe frequenties die gaandeweg een hallucinerend effect creëren. Je wordt meegezogen in een gitzwarte tunnel, en af en toe besef je dat je hersengolven en je hartslag zich enten op de niet aflatende stroom van monotone geluidsgolven. Terwijl domino-gangers (en zeker mensen die vrijwillig een ticket voor een optreden van Sunn O))) kopen) toch wel wat gewoon zijn als het op experimentele muziek aankomt, was deze drone-marathon voor een aantal mensen teveel, zodat een kleine hoeveelheid mensen de zaal vroegtijdig verliet. Their loss, want de kansen om dit soort optredens te mogen meemaken, zijn dun gezaaid. Een zeer uniek en zeer indrukwekkend concert.

Website Southern Lord-label

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Niets gemist dus... :-)

Dit kan mij echt niet bekoren. De rit naar den AB heeft nog nooit zolang geduurd als met de cd van SunnO door de boxen. Ik werd er ronduit apathisch van.

Anoniem zei

De man met laptop was trouwens de al jaren geflipte Julian Cope, die eerder op de dag opzien baarde door met gezwinde pas in militair uniform door de Dansaertstraat te dalken. Trouwens tijdens hun vorige concert in de 4AD werd er zoveel rook geblazen dat een koppeltje de kans zag zich eens goed te laten gaan getuige de besmeurde slip die toen na het concert voor het podium werd gevonden. Ik kon vorige zondag niet in AB zijn, maar hoorde wel dat het indrukwekkend was geweest.